kufel piwa

См. также в других словарях:

• kufel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. kufelfla; lm D. kufelfli || kufelflów {{/stl 8}}{{stl 7}} naczynie o kształcie walcowatym, zawsze z uchem, często pękate, wykonane ze szkła, gliny, cyny, srebra, używane głównie do picia piwa; także zawartość… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kufel — m I, D. kufelfla; lm M. kufelfle, D. kufelfli «pękate naczynie z uchem, najczęściej szklane, rzadziej gliniane lub cynowe, używane do picia piwa; zawartość tego naczynia» Kufel do piwa a. od piwa. Kufel piwa. ◊ Topić w kuflu smutek, troski itp.… …   Słownik języka polskiego

• bomba — ż IV, CMs. bombabie; lm D. bomb 1. «pocisk z mechanizmem zapłonowym napełniony materiałem wybuchowym lub ładunkiem specjalnym» Bomba głębinowa. Bomba lotnicza. Bomba atomowa, termojądrowa. Bomba wodorowa. Bomba bakteriologiczna. Bomba burząca,… …   Słownik języka polskiego

• bombka — ż III, CMs. bombkabce; lm D. bombkabek 1. zdr. od bomba w zn. 2 ∆ Bombka piwa «kufel piwa» 2. «ozdoba choinkowa z cienkiego kolorowego szkła, kulista lub zbliżona kształtem do kuli» Bombka choinkowa a. bombka na choinkę. Zawiesić bombki. 3. pot.… …   Słownik języka polskiego

• mały — mali, mniejszy 1. «mający niewielkie rozmiary; nieduży, niski; występujący w niewielkiej ilości, liczbie» Mały domek, las, ogród. Mały kawałek, kęs, łyk. Mała część czegoś. Człowiek małego wzrostu. Mała kwota, suma. Mały nakład, procent, wybór. ∆ …   Słownik języka polskiego

• duży — duzi, większy 1. «wielki, znaczny pod względem rozmiarów, kształtu, ilości, siły» Duży dom, las, ogród, majątek. Duży kawał czegoś. Duże koszty produkcji. Duży nakład, procent, wybór. ∆ Duża czarna «duża filiżanka czarnej kawy, duża porcja kawy»… …   Słownik języka polskiego

• piana — ż IV, CMs. pianie zwykle blm «nieprzezroczysta, lekka, pęcherzykowata masa tworząca się na powierzchni niektórych płynów lub z niektórych płynów wskutek ich silnego ubijania, wstrząsania, nagrzewania, fermentacji» Bić, ubijać pianę z białek.… …   Słownik języka polskiego

• wychylić — dk VIa, wychylićlę, wychylićlisz, wychylićchyl, wychylićlił, wychylićlony wychylać ndk I, wychylićam, wychylićasz, wychylićają, wychylićaj, wychylićał, wychylićany «zmieniając pozycję, położenie czegoś, wystawić coś, wysunąć, wytknąć» Wychylić… …   Słownik języka polskiego

• wydoić — dk VIa, wydoićdoję, wydoićisz, wydoićdój, wydoićdoił, wydoićdojony 1. «dojąc wycisnąć mleko z wymienia krowy, kozy, owcy; opróżnić wymię z mleka» 2. posp. «wyłudzić pieniądze od kogoś, wyciągnąć zyski z czyjąś szkodą» 3. posp. «wypić coś chciwie …   Słownik języka polskiego

• wytrąbić — dk VIa, wytrąbićbię, wytrąbićbisz, wytrąbićtrąb, wytrąbićbił, wytrąbićbiony pot. «wypić, wyżłopać (zwykle napoje alkoholowe)» Wytrąbić kubek mleka. Wytrąbił kufel piwa …   Słownik języka polskiego

• wyżłopać — dk IX, wyżłopaćpię, wyżłopaćpiesz, wyżłopaćżłop, wyżłopaćał, wyżłopaćany posp. «wypić, zwłaszcza wypić łapczywie, pośpiesznie» Wyżłopać kufel piwa …   Słownik języka polskiego